Burmistrz Gdańska. Syn rajcy Johanna von der Lindego (1514–1558). W 1558 roku studiował na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, a rok później w Wittenberdze. Był gdańskim ławnikiem (w latach 1573–1574), rajcą (1575–1580) i burmistrzem (1581–1618). Wielokrotnie mianowany na burgrabię królewskiego. Pełnił też funkcję protoscholarchy (osoby nadzorującej szkolnictwo w mieście) oraz inspektora kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP).
W roku 1576 uczestnik zjazdu hanzeatyckiego, w roku 1579 wysłannik Gdańska na dwór w Kopenhadze (na rozmowy z królem duńskim Fryderykiem II) oraz do ważniejszych miast hanzeatyckich. W 1587 wraz z Constantinem Giesem był posłem gdańskim na sejm elekcyjny przed wyborem na króla Polski Zygmunta III Wazy; gdzie zgodnie z instrukcją Rady Miejskiej optować miał za elekcją „Piasta”. Stał na czele delegacji gdańskiej, która 29 IX 1587 powitała oficjalnie na wodach Zatoki Gdańskiej przybywającego ze Szwecji króla elekta Zygmunta III Wazę. Zasłużony dla obrony gdańskich zdobyczy reformacji.
W 1596 był posłem Rady Miejskiej, oddelegowanym do odbycia negocjacji z biskupem włocławskim Hieronimem Rozrażewskim w sprawie zrzeczenia się na rzecz miasta patronatu nad kościołem NMP oraz przekazania biskupowi praw zwierzchnich nad gdańskim klasztorem brygidek. Prawdopodobnie na początku XVII wieku dokonał konwersji na kalwinizm. Około roku 1608 zaangażował się w działanie na rzecz obsadzenia przez kalwinistów wszystkich miejsc w Radzie Miejskiej, w związku z postępami wyznania reformowanego w Gdańsku.
Aktywnie wspierał w Gdańsku rozwój protestanckiej sztuki sakralnej. Ufundował przed rokiem 1596 (wraz z braćmi Adrianem i Nicolausem) ołtarz w kościele Bożego Ciała, będący pierwszym retabulum luterańskim na terenie miasta. Miał zatargi z malarzem Antonem Möllerem, którego pozbawił intratnych zamówień Rady Miejskiej. Mieszkał przy Langgasse 25 (ul. Długa).
Tekst: Dariusz Kaczor, www.gedanopedia.pl
Ilustracja: Anton Möller, Portret Johanna von der Lindego, 1608, Muzeum Narodowe w Gdańsku
