Constantin Ferber
(1520–1588)

Burmistrz Gdańska. Urodził się w Gdańsku, był synem burmistrza Eberharda Ferbera. W młodości przeszedł na luteranizm. Od 1548 roku ławnik Głównego Miasta, od 1549 rajca, od 1550 sędzia, od 1555 burmistrz, w latach 1557, 1567 i 1578 burgrabia. Od 1554 roku reprezentował Gdańsk na zjazdach Hanzy, od 1559 – przedstawiciel Gdańska na zjazdach stanów Prus Królewskich. Bronił przywilejów Gdańska, sprzeciwiał się ściślejszemu zespoleniu Gdańska i Prus Królewskich z Koroną. Stał na czele gdańskiej opozycji wobec Komisji Morskiej. Po egzekucji kaprów królewskich (w czerwcu 1568) wezwany w roku 1569 na sejm do Lublina, oskarżony o obrazę królewskiego majestatu ( Komisja Karnkowskiego), pozbawiony urzędu i uwięziony na rok w Piotrkowie. Ułaskawiony przez króla, ponownie wybrany na burmistrza w styczniu 1571 roku.

Jako przedstawiciel Gdańska uczestniczył w koronacji na króla polskiego Henryka Walezego, następnie w imieniu Gdańska poparł w roku 1575 jako kandydata do tronu polskiego cesarza Maksymiliana II. Wobec elekcji Stefana Batorego prowadził z nim pertraktacje o uznanie przywilejów miasta, w początku lutego 1577 roku został z rozkazu króla uwięziony w Łowiczu ( wojna Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym, 1577). Uwolniony w końcu września, stał na czele delegacji miasta, która w grudniu 1577 roku, przepraszając króla, doprowadziła do zawarcia pokoju.

Handlował drewnem i zbożem ze Szwecją i Niderlandami, udzielał pożyczek (np. w roku 1571 królowi Zygmuntowi Augustowi). W 1558 roku z burmistrzem Georgiem Kleefeldem przyczynił się do otwarcia wyższej szkoły ewangelickiej (partykularza) w dawnym klasztorze franciszkanów ( Gimnazjum Akademickie), którą uposażył z własnych dochodów. W roku 1550 otrzymał od biskupa włocławskiego Andrzeja Zebrzydowskiego w dożywocie dwa łany gruntu, na którym powstała karczma Trzy Świńskie Głowy. W 1555 roku nabył od władz Gdańska łąki, na których po osuszeniu powstała rezydencja Konstantinopel (Niegowo). Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

Za: www.gedanopedia.pl