W środę, 27 września 2017 r. o godz. 17.00, Towarzystwo „Dom Uphagena” zaprasza na wykład z cyklu „Kultura dawnego Gdańska” pod tytułem „Edmund i Katarzyna Cieślakowie – dwie rocznice, dwa pokolenia badaczy nowożytnego Gdańska”, który poprowadzą prof. dr hab. Jerzy Trzoska i dr Ewa Bojaruniec-Król. Spotkanie odbędzie się w Domu Uphagena, Oddziale Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, przy ul. Długiej 12 w Gdańsku. Wstęp wolny.
Doktor KATARZYNA CIEŚLAK
Gdańszczanka. Jedna z najjaśniejszych gwiazd młodej polskiej historii sztuki. Wybitna znawczyni nowożytnej – sakralnej oraz świeckiej twórczości w Gdańsku, wpisanej w nurt protestantyzmu. Badania nad tutejszymi dziełami prowadziła na rozległym tle gdańskiego życia – społecznego, religijnego i politycznego, w okresie od XVI do XVIII wieku. Jej publikacje stanowią trwałą, znakomicie udokumentowaną podstawę, będącą wzorcowym punktem odniesienia do dalszych studiów nad wielowyznaniową sztuką nadmorskiego emporium.
Urodziła się w 1956 roku w Gdańsku. Była córką historyka, prof. Edmunda Cieślaka. W roku 1979 ukończyła studia z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską przygotowała pod kierunkiem prof. Mariusza Karpowicza. Od roku 1979 pracowała w Pracowni Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, a od 1997 była zatrudniona w Zakładzie Dziejów Nowożytnych PAN w Warszawie. Zajmowała się badaniami nad kulturą nowożytnego Gdańska, głównie kulturą sepulkralną. W 1988 roku uzyskała tytuł doktora.
Autorka m.in.: Kościół – cmentarzem. Sztuka nagrobna w Gdańsku (XV–XVIII w.). „Długie trwanie” epitafium (1992), Epitafia obrazowe w Gdańsku (XV–XVII w.) (1993), Tod und Gedenken. Danziger Epitaphien vom 15. bis zum 20. Jahrhundert (1998), Między Rzymem, Wittenbergą a Genewą. Sztuka Gdańska jako miasta podzielonego wyznaniowo (2000).
Katarzyna Cieślak zginęła w 1997 roku wypadku samochodowym w Niemczech. Od roku 2002 działa w Gdańsku Fundacja im. dr Katarzyny Cieślak, wspomagająca i promująca młodych badaczy działających w obszarze tematycznym historii sztuki i kultury Pomorza, Warmii i Mazur.
Profesor EDMUND CIEŚLAK
Urodził się w 1922 roku w Toruniu. W czasie II wojny światowej więziony, wywieziony na roboty do Niemiec. Po zakończeniu wojny trafił do Francji, gdzie zdał maturę w Liceum Polskim oraz studiował dwa lata na Uniwersytecie w Lille (prawo, historia). W Polsce od roku 1948, ukończył prawo (1949) na uniwersytecie w Toruniu, gdzie pracował do 1953. Od 1950 doktor, od 1953 docent. Od roku 1953 pracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, początkowo w pracowni w Toruniu, od 1954 w Gdańsku, w Pracowni Zakładu Historii Pomorza IH PAN. Od roku 1963 profesor tytularny, od 1974 profesor zwyczajny. Pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej oraz na Uniwersytecie Gdańskim. Prowadził przez rok wykłady w Ecole Pratique des Hautes Studes w Paryżu.
Specjalista z historii strefy bałtyckiej, obejmował badaniami okres od XV do XVIII wieku. Członek Polskiej Akademii Umiejętności, w 1993 laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, w 1995 doktor honoris causa UG. Redaktor naukowy Historii Gdańska (5 t., 1978 i następne), największego dotychczas zarysu dziejów miasta.
Autor wielu nowatorskich rozpraw historycznych. Współautor (z Czesławem Biernatem) popularnego zarysu Dzieje Gdańska (1969). Autor m.in.: Miasto wierne Rzeczypospolitej. Szkice gdańskie XVII–XVIII w. (1959), Walki ustrojowe w Gdańsku i Toruniu oraz niektórych miastach hanzeatyckich w XV w. (1960), Walki społeczno-polityczne w Gdańsku w drugiej połowie XVII wieku (1962), Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII w. (1972), Stanisław Leszczyński (1994).
Prof. Edmund Cieślak zmarł w 2007 roku.
Tekst za: www.fundacjakatarzynycieslak.pl i www.gedanopedia.pl