16 lutego 2017 roku w Wielkiej Sali Wety Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku odbył się wykład dr Janusza Dargacza, pracownika Muzeum Historycznego miasta Gdańska pt. „Żebracy, sieroty i… Hitlerjugend. Z dziejów Domu Dobroczynności przy ul. Sierocej w Gdańsku”.
Z dawnego kompleksu Domu Dobroczynności do naszych czasów zachowały się dwa obiekty, w tym budynek główny z 1699 roku. W ostatnim czasie o Domu Dobroczynności ponownie zrobiło się głośno w związku z decyzją władz miasta o umieszczeniu w nim nowej instytucji kultury, która ma działać pod nazwą Dom Daniela Chodowieckiego i Güntera Grassa.
Na wstępie prelegent omówił narodziny systemu opieki nad ubogimi i sierotami, wywodzącego się z dzieł ks. dra Marcina Lutra. Następnie licznie zgromadzeni słuchacze poznali ponad trzystuletnią historię obiektu. Dom Dobroczynności i Sierot przy ul. Sierocej w Gdańsku powstał w 1699 roku. Według pierwotnych założeń miał służyć przede wszystkim jako miejsce przymusowego osadzania ulicznych żebraków, w praktyce jednak do zakładu przyjmowano głównie osierocone dzieci. Od 1788 roku działał już wyłącznie jako sierociniec i utrzymał tę funkcję do 1906 roku. Po 1919 roku w budynku tym mieściła się siedziba wydawnictwa partii socjaldemokratycznej „Volkswacht” wraz z drukarnią, a od roku 1938 siedziba Hitlerjugend.
Szczegółowo omówiona została struktura architektoniczna oraz organizacyjna Domu Dobroczynności, funkcje siedmiu budynków wchodzących w skład kompleksu oraz najważniejsze przebudowy budynku. Wykład został wzbogacony licznymi unikatowymi materiałami ikonograficznymi – archiwalnymi rycinami i fotografiami, rysunkami inwentaryzacyjnymi, projektami architektonicznymi i nieznanymi dotąd dziełami malarskimi, ukazującymi dawny gdański sierociniec.
